Bugun liseden bir arkadasimla bulustum, uzun yillar sonra dunyanin bir ucunda New York'da yine kesisti yollarimiz. Bol bol sohbet ettik, eskiyi yad ettik, ailelerimizden, yasadiklarimizdan bahsettik. Hala ayni suratlara sahiptik ama ayni simalar degildik. Bir olgunluk, yasanmislik vardi artik ikimizinde yuzunde, her gecen yilin biraktigi minik izler.
Koklu bir dostlugumuz oldugu icin ara ara kopukluklar olsada samimiyetimzi hic yitirmemistik. Insan eski dostunun yaninda ne kadar rahat oluyor,birbirine karsi hep aralik olan kapilarini guvenle sonuna dek aciyor, ailevi sorunlarini, mutlulugunu, hayallerini, endisesini ictenlikle paylasabiliyor yanlis anlasilma yada yargilanma endisesi olmadan. Biz birbirimizi defolarimizla seviyoruz ve bu o kadar kiymetli ki.
17 Nisan 2013 Çarşamba
Uzun Uzun Yollari Astik Geldik
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder