Amerika'da Sokak Hayvanlari

Bu sabaha kapida site yonetiminden gelen bir uyari yazisiyla basladik.

Amerika'da neredeyse hic sokak hayvani gormedim. NJ cok yesillik bir bolge oldugundan karsiniza sikca vahsi hayatta yasayan hayvanlar cikabiliyor. Araba kullanirken birden yolunuza cikan geyik surusu, havada dolasan sahin, arabanin carptigi bir hayvani yiyen akbaba, agactan size saskin saskin bakan baykus, kanal boyunda kazlar, ordekler, kaplumbagalar, su samurlari ve her yerde telas icinde kosturan sincaplar burda gunluk hayatin bir parcasi. Fakat basibos kedi veya kopek gormeniz neredeyse imkansiz. Bu konuda cok ciddi bir politikalari var. Sokakta kedi yada kopek varsa bununla ilgili birime haber verildiginde topluyorlar, belirli bir sure kontrollerini yapip barinaklarda sahiplendirmeye calisiyorlar sonuc alamadiklarinda da malesef olduruluyorlar (uyutuyorlar lafini hic sevmiyorum goz gore oldurmenin naziklestirilmis hali!).Yalniz bununla birlikte evde pet sahibi olma orani cok yuksek, sahip oldukari hayvana gercekten evlat muamelesi yapiyorlar, olmasi gerektigi gibi.

Oturdugumuz sitesinin arkasi orman ve sans eseri burada yasayan birkac kediyle karsilastim. Insanlara kesinlikle yaklasmiyorlar, kendilerini sevdirmiyorlar, vahsiler yani. Ben onlari gordugumden beri nasil yemek buluyorlar diye dusunuyorum. Kuru mamalar aldim ve balkonumun bir kenarina koydum, zamanla alistilar ve hergun saat 5 civari gelip yiyip hemen gitmeye basladilar. uzun zamandir bu boyle devam ediyordu. Kesinlikle ne ses, ne koku hicbir rahatsizlik vermeden karinlarini doyuruyorlardi ve ben cok mutlu oluyordum.

Uykucu kizim

Istanbul'da bir kedim vardi. Sokaktan almistik ve beraber cok mutluyduk, aldigimizda pek iyi durumda degildi cenesi darbe aldigi icin neredeyse tum dislerini cektirmek zorunda kalmistik. Zamanla toparladi kendini, ilk eve geldigi an hic gozumun onunden gitmez, narkoz aldigi icin ayakta duramiyordu ama nerede oldugunu anlamak icin dolasmak istiyordu, her adimda dusup kalkiyordu kuzum. 2 yil mutlu mesut yasadiktan sonra Amerika'ya tasinma durumumuz soz konusu oldu ve kizimiz cok yasli oldugu icin 10 saatlik ucusa dayanamayacagini soyledi veterinerimiz. Ne kadar uzuldum, ne kadar agladim, Amerika'ya gelmek bu haberden sonra nasil daha da zorlasti anlatamam. Cunku bircok seyi geride birakirken evimizin bir ferdini de birakmak zorunda olacagimizi hic dusunmemistim. Geldikten sonra bile aylarca hala kapiyi actigimda beni karsilayacagini, yatakta donerken ayak ucumda oldugunu hissettim. Allah'tan anneme biraktik gelirken de bir nebze olsun icim rahat olarak geldim. Ama su gercek ki cok buyuk bir parcami orda biraktim.

Bugunku mektuba gelirsek, sanirim birileri kedileri besledigimi farketmis ve site yonetimine sikayet etmis.
Onlar da cok net bi sekilde beslemenin yasak oldugunu soylemisler. Ayrica belirtmisler sitenin pet'e izin vermeyen bir site oldugunu, evet burda bir de boyle bir durum var ev kiralarken pet'e izin veren ve vermeyen yerler var. Izin veriyorsa da genellikle bunun hayvan icinde extra bir ucret veriyorsunuz evin yipranma payi olarak. Oyle evi tuttum istedigimi yaparim durumu yok yani! Amerika kurallar ulkesi.

Artik ben bu kedilere yemek veremeyecegim, cok merak ediyorum bi lokma yemek derdinden baska hicbir istegi olmayan kedinin kime ne zarari var? Beslemeye devam etsem hayvanlar toplatilacagi ve buyuk ihtimalle oldurulecekleri icin buna da devam edemiyorum. Cok uzgunum cok.